یکی از شاخه های فلسفه ی کاربردی که من علاقه ی زیادی به آن دارم، شاخه و حوزه ی فلسفه ی کسب و کار است. در حین تدریس این دوره و برگزاری کارگاه های خصوصی مرتبط با آن، فلسفه آموزان جنبه هایی از تفکر عمیق را در باب فعالیت ها و فرآیندهای کسب و کار (بشکل عمومی) و یا کسب و کار شخصی شان، بروز می دهند. این حقیقتا قابل توجه است که می بینیم یک مدیر که همگان وی را انسانی اجرایی (Doer) می دانند، لحظاتی چند درگیر تفکر عمیق در باب حرفه ی خود شود.
کاریکاتور معروفی از مجسمه ی فرد اندیشه گر (Thinker) اثر آگوست رودن وجود دارد که در کنار مجسمه ی فرد کاری (Doer) قرار گرفته است. او همچنان دست بر زیر چانه زده و در حال تفکر است، اما فرد کاری مسند خود را ترک کرده و جایش بر بالای مسندش خالی است. شیرینی دوره های فلسفه ی کاربردی برای مدیران، کارآفرینان و صاحبان کسب و کار نیز همین است. گویا ما این امکان را در این جلسات داریم که متفکر درونی مدیر مزبور را بیدار کرده و به او این فرصت را دهیم که بدون ترس از اجرایی بودن یا نبودن ایده هایش، لَختی به تفکر انتقادی در باب جهان کسب و کاری خودش بپردازد.
در این دوره ها ما بیش از اینکه درگیر تاریخ فلسفه یا علم شویم، بیشتر با تکیه کردن بر مهارت های فلسفی (بویژه تفکر انتقادی و مهارت حل مسایل نظری) شرایطی را مهیا می کنیم که شخصیت اجرایی داوطلب لَختی نشسته و در قالب یک فرد متفکر فرو رود. گویا بازو و مغز مدیر مربوطه اینگونه بشکل صحیح تری با هم در تماس قرار می گیرند. ما بدین گونه می رویم که مدیران فلسفه ورز تربیت کنیم.
12308
