شاهد بوده ام که در یک سری برنامه های تلویزیونی این کشور، افرادی دعوت می شوند که در باب فلسفه مشاعره کنند!!! البته نه اشعار خودشان، بلکه اشعاری از شعرای کلاسیک و قدمای این سرزمین… من نمی دانم که هدف از ساختن چنین برنامه هایی چیست، اما این را خوب می دانم که این قسم برنامه ها نه تنها منتهی به افزایش سواد و آگاهی ایرانیان از فلسفه نخواهند شد بلکه قطع به یقیین آن ها را از این دست حوزه های متعالی نیز متنفر خواهند ساخت.
مگر فلسفه ای که امروز مورد مطالعه ی بزرگترین دانشگاه های دنیاست، فلسفه ی مشاعره ی اشعار قدماست؟! امروزه فقط آن کسی می تواند در وادی فلسفه حرف زده و یا قلم فرساید که به علوم روز اشراف کامل داشته باشد. امروزه ما حتی در حال پیوند زدن انتزاعی ترین حوزه های فلسفه مثل زیبایی شناسی، منطق و اخلاق با دیسیپلین های علمی هستیم و از این رو فلسفه با پرسشگری در حال هدایت قافله ی علم است،
آنگاه چطور عده ای به خود اجازه می دهند با قصه گویی و بدون داشتن اطلاعات علمی، وارد بحث های فلسفی شوند؟! بهتر است بگویم چطور آنکس که یک خط مطالعات ریاضیاتی – فیزیکی و یا مطالعاتی در باب سایر علوم پایه ندارد، به خود اجازه می دهد که با بازخوانی اشعار سده های پیشین در رابطه با چیستی زمان و یا پیدایش جهان در یک برنامه ی تلویزیونی اسباب خنده ی اهل فن را فراهم کند.
نتیجه گیری نهایی من همانا عوام فریبی است و این دوستان تلاشی جز برای مطرح کردن خویشتن ندارند، چه خود نیز خوب می دانند که به هیچ حقیقتی در باب جهان نایل نیامده اند. همین و بس!
11792
مضافا عرض میکنم این ابلهان هم پوشانی دارند با سطح زمخت هم فکران خویش…