افرادی که از اختلال شخصیتی “شخصیت ضداجتماع” رنج می برند، افرادی هستند که در زندگی به دنبال طعمه هایی می گردند که نقش قربانی ایشان را بازی کنند. قربانی های این دست افراد لزوما انسان های بی دست و پا و یا ساده لوحی نیستند بلکه حتی ممکن است یک شخصیت فرهیخته و نزدیک به کمال از سر انسانیت خویش طعمه و سپس قربانی چنین فردی گردد.
شخصیت های ضداجتماع که معمولا از دیگران همچون ابزار برای رسیدن به اهداف خود استفاده کرده و ضمن استفاده تلاش وافر در آسیب رساندن به ابزار مزبور را نیز دارند معمولا انسان هایی هستند که خیلی سریع از طعمه های قربانی شده ی خویش متنفر می گردند و این بدآن معناست که اگر کسی قربانی زیادی خواهی های چنین انسانی گردد علاوه بر ضررهای جسمانی – روانی حادثه، محل نفرت فرد سوء استفاده گر نیز واقع خواهد شد.
با عنایت به مطلب فوق، انسانیت خرج کردن در قبال چنین انسان های مختلی، نه تنها کمکی برای آن ها محسوب نمی گردد بلکه شرایطی را مهیا می کند که فرد محترم، در نظر ایشان فردی منفور ظاهر گردد.
دریافت احترام از جانب انسان هایی با این اختلال در گرو قربانی نشدن است. ایشان همچون یک کوهنورد به قله های مرتفع مادامیکه فتح نشده اند احترام می گذارند، اما بمجرد فتحشان، پای لگدکننده ی خود را بر فرق قله خواهند مالید.
11767
