دی داد

موقعیت:
/
/
حقارت ابناءِ بشر (031-008)
راهنمای مطالعه

برچسب و دستبندی نوشته:

نویسنده: دی داد

1395-04-14

حقارت ابناءِ بشر (031-008)

حقارت انسان ها آنچنان است که پس از ارتباطی کوتاه با ایشان عمدتا تصمیم می گیریم که در را به روی همه کس و همه جنس شان بسته و در غیابشان روزگار به خوشی سپری کنیم. راستی مگر دیگران به چه کار آیند؟! مگر نه اینکه وجود دیگری همان ترجمان شر است؟! مگر نه اینکه همان دیگری است که خواب را از چشمانمان می رباید؟! مگر نه اینکه همان دیگری است که اشتهایمان را کور می کند و هزاران تیر کوتاه و بلند نفرت و کینه را به سمتمان پرتاب می کند؟!

چرا این دیگری تا بدین حد پست و حقیر است؟! شگفتا که این واژه ی دیگری صرفا و صرفا شامل دایره ی دشمنان نمی شود، بل حتی آنانی که خود را دوست معرفی می کنند نیز به همین قسم بینوا هستند! شاهدیم که بر سر دو راهی حقیقت و منفعت، چهره ی واقعی خودشان را به رخمان کشیده و آن چیزی می شوند که واقعا در پشت نقاب ها هستند.

عمده ی دیگران پست اند و این پستیِ فراگیر است که ما را می آزارد زیرا که پستی همچون مرضی مسری و مهلک خود را گسترش داده و آنکس که پست است می خواهد که ما را نیز چون خود کند: این حقیقت دارد که پستی، پستی می زاید.

سرآخر برای آنکس که نمی خواهد اینگونه باشد، می بایست که پست ها و پستی هایشان را نادیده گرفته و اوج گیرد. باید پرواز کرد و پست ها را به فرودست ها یعنی به همان جایی که از آن زاده و در آن پرورش یافته اند، واگذار نمود. باید اوج گرفت و بر فراز پستی ها پرواز کرد. باید به بالا بالاها رفت و همآوردهای خویش را در آن اوج ها ملاقات نمود…

امتیاز شما به این نوشته

0

0

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها