یکی از دوره هایی که شخصا چند سالی است آن را (بیشتر) بشکل خصوصی و یا بعضا کارگاه های نیمه خصوصی و جمعی برگزار می کنم، دوره ی فلسفه ی کاربردی است. فلسفه ی کاربردی یکی از شاخه های جدید دانش فلسفه است. در این حوزه تلاش می شود که نقش فلسفه در زندگی و حرفه ی افراد مورد بررسی قرار بگیرد. فلسفه این امکان را دارد که در زندگی ها و مشاغل ما نقش هدایتگر و کمک کننده داشته باشد.
در وادی فلسفه ی محض، ما به دنبال حقیقت بوده و سعی می کنیم که ضمن فراتر رفتن از سطح دانش (مجموعه ای از اطلاعات حول اطلاعات) پا به وادی خرد گذاریم، اما برخلاف اطلاعات (موضوعات حوزه ی دانش)، خرد مسئله ای تماما کاربردی است. اساسا آن چیزی خرد نامیده شده که علاوه بر وجه منطقی اش، تجربی نیز بوده و بتوان آن را در وادی عمل نیز محقق نمود. فلسفه ی کاربردی تماما حول این موضوع و هدف معنا پیدا می کند.
فلسفه ی کاربردی با فلسفه ی زندگی عملی انسان سر و کار دارد، چه این زندگی اتفاقی چونان روابط بینافردی انسان ها باشد؛ چه روابط کاری ایشان. در فلسفه ی کاربردی تلاش می شود که خرد مسئله ای هویدا و عملی در زیست-جهان انسان معرفی شده و انسان از خلال اجرایی نمودن حداکثری این خرد به بهره ی بیشتری نایل آید. بهره ی بیشتر در زندگی یعنی دوری از درد، رنج و غم و رویت روی زیبای خوشی، آرامش و شادی.
در عرصه ی کار معاش نیز فلسفه ی کاربردی می رود که کار معاش را به کاری از جنس دل مبدل سازد. اینکه فرد حول ارزش های خود گفتمانی به راه انداخته و بموجبش تاثیرگذاری بیشتری را سبب شود، تاثیری که به اعتبار فرد انجامیده وغایتش همان شادی انسانی است.
12454
