در جهان بینی سه سطح رویه قابل تمییز دادن است.
یک) رویه های اولی که لامکانی – لازمانی بوده و آن ها را می توان فرافردی (IntraPersonal) نامید. این سطح مشتمل بر رویه هایی است که مرتبط به انسان بماهو انسان است. رویه هایی در رابطه با هر آنچه که خوب است و انسان بشکل وجدانی آن ها را می داند: زیبایی دوستی، عدالت خواهی، حقیقت جویی و غیره…
دو) در سطح وُسطی که ما با رویه های بینافردی (InterPersoanl) سر و کار داریم، مسئله ی جهان بینی، خود را بشکل عینی تری متجلی می سازد. ستون های جهان بینی (فلسفه ی زندگی) در این سطح مشخص شده و این رویه ها از ابتدا تا انتهای هستی انسانی را برای او و اطرافیانش مشخص می کنند (رجوع شود به مقاله ی هفت ستون فلسفه ی زندگی).
سه) رویه های سُفلی همانطور که از اسمشان مشخص است پایین ترین سطح هرم سه طبقه ی جهان بینی را تشکیل داده و مشتمل بر هر آن چیزی است که درون فردی (Personal) و شخصی است.
اگرچه رویه های اولی اونیورسال و جهانی بوده و رویه های وسطی نیز بتوسط صاحبان جهان بینی (ایدئولوژیست ها) کشف و تبیین می شوند، اما رویه های سفلی (پایین دستی) تماما به خود فرد مربوط بوده و خودِ اوست که می بایست بر مدار سفلی به طرح ریزی آن ها مبتنی بر عقل و تجربه مبادرت ورزد. اینکه چه چیزهایی در بستر زندگی شخصی فرد او را به سمت خوشی ها رهنمون می کنند همه به این سطح از هرم (سطح نخست از پایین) مربوط می شوند. این سطح از نظر شخصی اهمیت بسزایی داشته و آن چیزی است که تکلیف جهان بینانه ی فرد تلقی می گردد…
12169
