(چیستی)
مسائلی هستند که می شود از آن ها بغایت لذت برد. آدمی بمدد حافظه و قوای تجرید که علت اصلی آن قشر پیچیده و چین خورده ی مخ است، می تواند به موقعیت هایی بیاندیشد که هرگز تجربه نکرده است و از این اندیشه های تئاترمانند به لذت چنین موقعیت هایی پی ببرد.
البته در چنین تئاترهایی اگرچه موضوع را می توان در دنیای واقعی یافت، اما چیزیکه در میزانسن های تئاتر و یا سناریوی آن مغفول می ماند، احوالات و جزئیات زیادی است که همه می توانند حال فرد را تحت تاثیر قرار داده و سبب شوند که بازی کردن آن تئاترها در دنیای واقعی به آن اندازه که در دنیای ذهنی لذت بخش بنظر می آیند، لذت بخش نباشد. این است ماهیت زندگی!
زندگی ماهیتا بر درد، رنج و غم استوار است. این ها واقعیات زندگی هستند. مفاهیمی ایجابی و واقعی که سلبشان بمدد انجام امور وجدانی (اخلاقی) لحظاتی زندگی را برای آدمی دلچسب می کند. هنر خوب زندگی کردن و مهارت رسیدن به خوشی، آرامش و شادی در این است که بفهمیم ماهیت زندگی چیست! در این صورت انتظار آنچنانی از آن نداریم و همینکه مصیبتی نایل نشده می توانیم که خوش باشیم.
