کمک (290-007)

کمک را من واژه ای مقدس می دانم. هم فردِ کمک کننده و هم فردِ کمک گیرنده مشمول این تقدس می شوند. فرد کمک گیرنده از آنجاییکه زمینه ی خیر را مهیا می سازد و فرد کمک کننده از آن حیث که خیر را عملی می کند.

هرگز نباید از استدعای کمک از دیگران هراسید. فرهنگ یاری و کمک با افزایش درخواست های این چنینی نزد افراد جامعه نهادینه می شود. وقتی تقدس کمک در بین آحادِ مردم ساری و جاری گشت؛ آنگاه دیگر جای ترس و بدبختی اِشغال شده و این پدیده های شوم صحنه را خالی خواهند نمود.

کمک همچون یک مفهوم کلی، مصادیق و مظاهر گوناگونی دارد. عمده ی مردم کمک را نقدی و یا مالی ارزیابی می کنند. اما مَن، باب مصداق غیرمالی آن را در این نوشتار خواهم گشود! یک لبخند، یک کمک است. کمکی در حق هر دو طرف درگیرِ این تجربه! احترام به همنوع، کمک به آن است. درک دوستان، کمک کردن به آن هاست و سرآخر هرآنچه حال ما را بهتر سازد، کمکی است مقدس!

شما را سفارش می کنم به کمک کردن و کمک گرفتن که شادترین شما همانا بیشتر یاری دهندگان از جمع شما هستند…

{حتی می توان گاهی اوقات کسی را با کمک نکردن به وی در برخی شرایط خاص، به نیکی کمک کرد.}