دی داد

موقعیت:
/
/
دوستی (170-007)
راهنمای مطالعه

برچسب و دستبندی نوشته:

نویسنده: دی داد

1395-03-24

دوستی (170-007)

دوستی اتحادی بین دو تن و یا بیشتر است که بمجرد همین اتحاد افراد ذیربط، آن حال روانی را تجربه می کنند. حالی که مجموعه ای است از خنده ها، غصه ها، ترس ها و هم سرنوشتی های مشترک. من این حال را تجربه کرده ام و چُنان لذتی از آن برده ام که آن لذت را با کمتر چیزی می توان مقایسه نمود.

در آن حال، همه چیزِ ما با هم در اشتراک می شود. بقول معروف دست هایمان در جیب های یکدیگر است. پیوندِ بین دوستان ناگسستنی می نماید. حالِ خوشی فضا را پُر می کند و همگان خود را بسی قدرمندتر از هر زمان دیگری احساس می کنند. همه یک تن می شوند.

حسِ ارزشمندی را در هم تقویت می کنند؛ چشم بر خطاهای همدیگر می بندند، همدیگر را همانگونه که هستند، دوست می دارند و بطور کل بدون هرگونه کینه ای در کنار هم و دوش به دوش هم بادیه های سختی را پشت سر می گذارند.

هم افزایی میان جمع دوستان بی بدیل است. من این دوستی ها را تجربه کرده ام… دوستی هایی فضیلت محور که اگر روزی در حال احتضار باشم، حتما آن ها را دوباره به خاطر خواهم آورد. دوستی هایی جاودان…

{دوستی همچون سالی است که تنها فصل بهار دارد…}

امتیاز شما به این نوشته

0

0

اشتراک در
اطلاع از
guest
2 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
HB
HB
7 سال قبل

شخصا دوستي را توي چهار فصل تجربه كردم و نهايتا به اين نتيجه رسيدم دوستي چهار فصل استحكام بيشتري داره
بهاري دلتگه تابستون ميشي و وقتي تابستون شد دنباله يه روزايي تو زمستوني و وقتي پاييزي شدي هم بهارو ميخواي هم تابستونو و وقتي زمستوني شدي منتظره بهاريو ياد تابستوني ….
دوستي همچو ساليست كه چهار فصل را دارد …. يكنواختي عمر دوستي را كوتاه و انگيزه براي رفتن را زياد ميكنه …

دی داد
7 سال قبل
پاسخ به  HB

با این تعبیر درست شما، دوستی همان زندگی است.
من هم در نوشتار ذیل به این مسئله از منظر زندگی پرداخته ام:
http://www.daydaad.com/?p=3028
امیدوارم که سازنده باشد.