آلیس بسوی سرزمین عجایب (057-003)

آلیس دوباره دلتنگِ بودن در سرزمین عجایب است. لباس های خود را از گنجه بیرون آورده، می پوشد و از خلال آینه خود را به آنجا می رساند. دوستان سابقش سر میز صبحانه دور هم گرد آمده اند.

آلیس به آن ها می پیوندد و همگی با هم مشغول صرف صبحانه می شوند. آلیس دست خود را دراز می کند که قوری را بردارد اما قوری جاخالی می دهد و دست آلیس به جایی نمی رسد. آلیس این حرکت را چندباری تکرار می کند و هنگامیکه بالاخره قوری را می گیرد، قوری به یک تکه کیک کشمشی مبدل می شود.

– آلیس با ناراحتی می گوید: “این جا دیگر چه دنیایی است! همیشه اتفاقات خارج از برنامه رخ می دهند و تو نمی توانی برای چیزها طرح ریزی کنی. در دنیای ما همه چیز بر اساس اصول رخ می دهد.”

– گربه ی خندان که از عبارت “بر اساس اصول” چیزی دستگیرش نشده است، بلافاصله پرسش می کند: “مگر در دنیای شما اتفاقات چگونه رخ می دهند؟”

– آلیس بی درنگ جواب می دهد: “در دنیای ما همه ی چیزها از قوانینی تبعیت می کنند. یک قوری هیچ وقت به اراده ی خود حرکت نمی کند. هیچ وقت به چیز دیگری مبدل نمی شود. از این رو شما می توانی هر وقت که خواستی و اراده کنی با یک چای گرم از خود پذیرایی کنی. اما گویا در سرزمین عجیب شما اینگونه نیست!”

گربه هاج و واج به آلیس نگاه کرده و سپس با قهقه ی خود سایر اعضاء دور میز را نیز به خنده و ریسه وا می دارد.

– گربه: “عجب دنیای مزخرفی!”

– آلیس با جدیدیت تمام ادامه می دهد: “شما نبایستی که یک جهان منظم را مزخرف قلمداد کنی!”

– گربه ی خندان در حین سرکوب خنده ی خود می گوید: “من حاضر نیستم که در آن جهان باصطلاح منظم زندگی کنم. دنیایی که در آن قوری ها همیشه قوری هستند، دنیای کسالت باری است. هیجانِ زندگی به این است که ندانی فردا قوری چگونه بازی ای بر سر تو در خواهد آورد. بنظرم جهان ما برای ساکنانش جهان منظم تری است. شاید اگر تو نیز در اینجا به دنیا آمده بودی، حالا همین نظر را می داشتی و نظم را همین چیزی ارزیابی می کردی که ما می کنیم. شاید نظم همان چیزی است که همواره آن را دیده ایم.”

گربه این را گفت و شروع کرد به خوردن کیک کشمشی و قطعه ای هم به آلیس متعجب تعارف کرد.