(دِگراندیشان / Minorities)
متاسفانه اغلب افراد درک درستی نسبت به مقوله ی اقلیت ها ندارند. عمدتا گمان می کنند که اقلیت ها آن دست از مردمانی هستند که زادگاه اصلی خویش را ترک کرده و بجایی آمده اند که در آن جا تعدادشان نسبت به اکثریت غالب کمتر است. این افراد گمان می کنند که اگر ایشان به موطن اصلی خویش بازگشته و ترک جلای وطن کنند دوباره در اکثریت خواهند بود. حقا که اینان مفهوم اقلیت را با مفهوم مهاجر اشتباه گرفته اند.
حل مسئله ی اقلیت ها از آنجایی آغاز می شود که ما پی ببریم چیزی به اسم اقلیت و یا در مقابل آن اکثریت نبایستی که اصلا موضوعیت داشته باشد. ما می گوئیم “اقلیت” از آنجاییکه با پیش داوری یا جهلِ مخرب، ایده ی خود من باب اکثریت بودن و یا حق اکثر بودن گروهی را به واقعیت تحمیل کرده ایم.
اینکه اکثریت در جامعه ای از یک جهان بینی خاص تبعیت می کنند و یا اینکه فکر می کنند که تبعیت می کنند بدین معنا نیست که دگراندیشان در اقلیت هستند بلکه بدان معناست که دیگرانی هستند که مثل آن ها فکر نمی کنند و نحوه ی تفکرشان هرگز آنان را در اقلیت قرار نخواهد داد بلکه صرفا آن ها را متمایز می کند. پذیرفتن ترکیب اقلیت – اکثریت آغازگر پذیرفتن تبعیضی جاهلانه است.
