(نمره ها / Numbers)
اعداد از آن دسته مفاهیمی هستند که من علاقه ی وافری بدان ها دارم. البته من تا به امروز (فروردین 91) به دستاوردی بزرگ در حوزه ی ریاضیات نایل نگشته ام اما می خواهم برخی از آراء خویش در حوزه ی منطق را با شما خوانندگان این صفحه در میان بگذارم.
ذهن آدمی علاقه ی وافری به محدود کردن مفاهیم دارد. مهم نیست که آن مفهوم چیست اما می توان آن را مثلا “بودن صرف” دانست. بودن مفهومی کیفی است و مفاهیم کیفی، مفاهیمی نامحدود و از جنس مسایل بالقوه هستند. هرآنچه بالفعل باشد، می بایست که محدود باشد. این تصادفی نیست که از اصول منطق نظری نمی توان برای تبیین کیهان مادی که موجودیتی بالفعل، متعین و محدود است، بهره جست.
همینکه بودن محدود شد، عدد زاده می شود. عدد موجودیتی حقیقی است و حقیقی بودن آن مدلول منطقی بودن آن است. بودنِ محدود و تحدید شده، عدد می شود و عدد مبتنی بر اصل افزایش منطقی، خود را تکثیر می کند و اعداد زاییده می شوند. اعداد با کارکردهای ذهن آدمی صاحب ویژگی های متفاوتی می شوند و این راز تنوع آن هاست.
