وقتی آلن تورینگ، ریاضیدان و فیلسوف انگلیسی، موفق شد که با ماشین خلاقانه ی خود (کریستوفر) رمز انیگمای مخابرات ارتش نازی ها را بشکند، دولت انگلستان بشکل یک دفعه ای جلوی حملات ارتش آلمان را نگرفت زیرا ممکن بود این شائبه برای متحدین ایجاد شود که رمز انیگما شکسته شده و یا اینکه لو رفته است. این یعنی اینکه شکستن این کد می توانست در صورت ضدحمله های نابخردانه ی متفقین منتهی به از دست رفتن اثر مطلوب و اولیه ی آن گردد و من این پدیده را اثر تورینگ می نامم.
اثر تورینگ یعنی دستیابی به وسیله (و یا تکنیکی) که فی النفسه ما را به هدف می رساند، اما استفاده از آن وسیله بشکل معکوسی منتهی به از دست رفتن هدف خواهد شد. اثر تورینگ را می توان در هرگونه تلاشی جهت پیش بینی های آینده بشکل ضمنی مشاهده کرد.
فرض کنید که تیمی از ریاضیدانان و و اقتصاددانان بزرگ موفق به طراحی سیستمی شوند که می تواند آینده ی نوسانات بورس را پیش بینی کند. فرض کنید که این سیستم قادر است که با دقت بسیار بالایی %۹۹/۹۹ دقیقا این امر را رقم بزند، آنگاه اگر همه بخواهند از این سیستم بهره گیرند و آینده ی بورس را بدانند، قاعدتا بشکل دیگری رفتار کرده و در واقعیت، آینده ی بورس آن چیزی نخواهد بود که سیستم اول بار از طریق مکانیسم ذاتی خود موفق به کشف آن شده بود.
اثر تورینگ را می توان به نظریات فیزیکی برای پیش بینی آینده ی جهان نیز تعمیم داد. اگر من با یک نظریه (مثلا TPS) پیش بینی کنم که در آینده ی x به چه کاری y دست خواهم زد، آنگاه قادر خواهم بود که عمل خود را بشکل عامدانه تغییر داده (z) و بدین ترتیب کارایی نظریه را زیر سوال برده و آن را از موفقیت جهت پیش بینی آینده ساقط کنم. اثر تورینگ در بحث پیش بینی ها، دیلِمایی بسیار جدی را در پیش رو تمامی پژوهشگرانی که با این دست مسایل در حوزه های مختلف دانش سر و کار دارند، قرار می دهد.
جالب بود .
مسله همیشه خلاقانه
یک نمونه از این اثر در انتخابات سیاسی قابل مشاهده است. نظرسنجی ها سعی دارند نتیجه انتخابات را پیش بینی کنند؛ حال آنکه نتیجه نظرسنجی ها روی انتخاب رای دهنده ها به صورت غیرمستقیم تاثیر میگذارد و نظرسنجی را تا حدی نامعتبر میکند.
الان از کلاس بر می گردم و خسته از تدریس و ناهار نخوردن. اما میبینم مجددا دوست گرانقدرم دی داد عزیز نوشتاری جدید و مطلبی نو ارائه کرده اند که نمی شود آن را خواند و چیزی نگفت. اولا اثری که از بحث استخراج کردید بسیار جالب است.یعنی اشباع شدگی ناشی از بکارگیری راه حل و یا تکنیک که خود راه حل یا تکنیک را برای حل مجدد از اعتبار ساقط کند. نکته جالبیست و می توان مباحث فیزیکی جالبی متناظر با آن یافت و حتی آن را در برخی موارد فرموله کرد.
آلن تورینگ کار دو ریاضیدان لهستانی به نامهای زیگورسکی و ریفسکی را به نحو احسنت به ثمر نشاند. این دو ریاضیدان مدتها روی ماشین انیگما کار می کردند و تلاشهای آنها برای شکستن سیستم رمز بسیار پیچیدۀ انیگما (البته برای آن زمان) یافتن ساختار جبری خاصی بود که با در نظر گرفتن گروه های جایگشتی معادل، به تعداد حالات بسیار کمتری در یافتن حروف متناظر با الفبای آلمانی منجر میشد. در واقع این دو ریاضیدان با ابداع صفحات ویژه شامل الگوهای خاص می توانستند رمزها را در مدت زمان طولانی بشکنند اما آنچه نیاز داشتند سرعت و روشی الگوریتمیک بود که به ساخت صفحات نیز نیاز نباشد. انگلستان این دو ریاضیدان را به انگلیس میاورد و آنها همکار آلن تورینگ بی نظیر می شوند. او ماشین تورینگ را ابداع می کند و آن را می سازند و رمزها شکسته می شوند. تورینگ غیر از مبدع ماشین محاسبه بودن، از بنیانگذاران هوش مصنوعی نیز هست.